ვაზი და ენა (კრებულიდან "შვიდი საყვირი")

მამულს თელავდა მტერი მტარვალი,
იჩეხებოდა ვაზი და ენა...
თავს გვეხვეოდა ურდო მრავალი,
მაინც ვერ შერყვნეს მაცხოვრის რწმენა...

იყო მახვილი კვეთება, ღრჭენა,
ბრძოლის ყიჟინა, რაინდთა რკენა,
იყო ტაიჭთა სრბოლა და ბრდღვენა,
შუბის ტყორცნა და ისრების ფრენა...

ენა, მამული, სარწმუნოება,
ეს სამებაა, ღვთიური მცნება,
ჩვენ აღმაფრენა მით გვენიჭება,
მისთვის სიკვდილი, ან გამარჯვება!...