კარს, ან ფანჯარას
ღიად დავტოვებ,
სულის მოსვლა რომ ვიგრძნო...
იქეთა მხარე
ხომ მოიარე,
დაგიგვიანდეს ვინძლო...
უნდა გეძებო
ტირიფში, ვერხვში,
ან ჩაფიქრებულ ვარდში შეგიცნო,
იქნებ მირჩიო,
რა გზას დავადგე,
და უშენობას როგორ გავუძლო...
მაცხოვარს შევთხოვ,
მომცეს უნარი,
რომ დედაჩემო, ლექსში გაცოცხლო.
ქ. თბილისი
მოწამეთა-კვირიკესა და ივლიტას ხსენების დღე
28.07.2005 წ.
Nessun commento:
Posta un commento