გულზე დაღი ვერ წაშალეს წლებმა და დრომ,
თითქოს ვიღაც მეკითხება: რატომ?! რატომ?!..
ვერაგობა გადაწყვიტე ნუთუ მარტომ?!
მომშხამა და გამაწამა მზაკვრის ჯადომ...
დაიფერფლა სიყვარული ნაფერები,
გულს ატყვია ბზარები და იარები,
ბოღმას მაინც ახლოს აღარ ვეკარები,
თუ დავთვერი, მადლიანი ღვინით ვთვრები..
არის, ვიცი, საიდუმლო რაღაც დიდი,
ზურგში დანით გაგიმეტებს მხოლოდ ფლიდი,
გვერდში მშვიდად მას ვერასდროს ჩავუვლიდი,
ვინ გაამხელს, თორემ მყისვე ნაგანს ვცდიდი.
გულზე დაღი ვერ წაშალეს წლებმა და დრომ,
თითქოს ვიღაც მეკითხება: რატომ?! რატომ?!..
ვერაგობა გადაწყვიტე ნუთუ მარტომ?!
მომშხამა და გამაწამა მზაკვრის ჯადომ...
ვალერიან ვეკუა
16.12.2003
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento